Ekspert twierdzi, że słowiki rokrocznie uczą się śpiewać

„`html

Ekoakustyk z Wydziału Biologii UAM, dr hab. Michał Budka, podkreśla, że wiele ptaków musi uczyć się śpiewu. „Umiejętności takich ptaków jak słowiki, kolibry czy papugi nie są wrodzone i są przekazywane z pokolenia na pokolenie. Jeśli młody słowik zostanie odseparowany od swojego gatunku, nie uda mu się nauczyć jego charakterystycznej melodii. Ptak uczy się języka, którym posługują się jego pobratymcy, podobnie jak dziecko, które uczy się mówić od rodziców” – wyjaśnia naukowiec.

Uczenie się śpiewu przez ptaki

Młode słowiki od wyklucia w maju zaczynają słuchać starszych osobników i zapamiętywać ich śpiew, ale rozpoczną naśladowanie dopiero w następnym roku. Niektóre gatunki uczą się szybciej, lecz jedynie raz nabyte dźwięki zostają w ich pamięci. Szpaki, na przykład, są w stanie zapamiętywać nowe melodie nawet w wieku sześciu-siedmiu lat. Aby jednak zapamiętać nowy dźwięk, muszą usunąć inny zapisany wcześniej.

Różnorodność repertuaru

Mistrzowie naśladowania, tacy jak zaroślówki, potrafią obejmować obszerne fragmenty śpiewu innych ptaków w swoim repertuarze. Analizując śpiew łozoówek, można określić miejsce ich zimowania na podstawie imitacji dźwięków innych ptaków, owadów czy żab z tamtejszego regionu. Szpaki czy sójki chętnie odwzorowują też odgłosy innych zwierząt, jak puszczyki czy konie.

Śpiewanie w duetach i chórze

W umiarkowanej strefie klimatów głośno śpiewają niemal wyłącznie samce. Samice, jeśli się odzywają, czynią to ciszej i rzadziej. Jednak w tropikach często są obecne duety czy chóry – śpiew może być zarówno z samców, jak i samic, a nawet jednopłciowe.

Przykład ptasich duetów

Na przykład w Ameryce Południowej gorzyki tworzą chóry, gdzie kilku samców śpiewa i tańczy dla jednej samicy, przy czym jeden z nich – lider – ma największe szanse na kopulację. Pozostali naśladują jego śpiew i taniec, mając nadzieję na przyszłe przywództwo.

Nocne ptasie koncerty

Niektóre dzienne ptaki decydują się śpiewać w nocy, co jest jednak zjawiskiem ograniczonym do strefy umiarkowanej. Badania nad nocnym śpiewem prowadziła Kinga Buda, doktorantka prof. Budki, wskazując około 50 takich gatunków. Na przykładzie trznadli i zięb, zaobserwowano ich różne reakcje na odtwarzane wokalizacje.

Zdaniem naukowca, nocny śpiew jest ryzykowny, gdyż drapieżniki mogą do niego przyciągnąć. „Nocne śpiewanie jest dla ptaków niebezpieczne. Ptaki korzystające ze światła miejskiego mogą śpiewać wcześnie rano, lecz w ciemnych lasach panuje cisza” – wyjaśnia Budka. Wyjątkami są słowiki, które chronione przez gałęzie, pozostają aktywne całą noc.

Profesor Budka zachęca do nauki rozpoznawania ptasiego śpiewu. Pomocna może być tutaj aplikacja BirdNet stworzona przez naukowców w Cornell University oraz Politechnikę w Chemnitz. Osobista i edukacyjna wartość obserwacji przyrody i jej dźwięków jest bezcenna dla ekologa, co przyznaje sam profesor.

„`